Daar ben ik weer...

Hallo Hallo, zo zag de afgelopen week er uit,

Maandag 30 maart 2015
Vandaag vertrekken we voor 3 dagen naar de bergen. De 4 meiden van kinderopvang gaan hier stage lopen en omdat Loes en Fenna naar Palawan zijn hebben wij besloten om mee te gaan naar de bergen. Toen we ’s ochtends op stonden zagen we dat we even opnieuw boodschappen moesten doen. De ratten hadden namelijk de helft van het brood opgegeten, fijn..
Nadat we boodschappen hadden gedaan konden we vertrekken naar de bergen. Aangekomen in de bergen zijn we eerst verder gegaan met het schilderen van het kinderdagverblijf, bijna klaar en het begon er erg goed uit te zien! ’s Avonds hebben we gekookt en hebben we gezellig nog iets gedronken en een spelletjes gedaan.

Dinsdag 31 maart 2015
’s ochtends hadden de meiden een activiteit met de kinderen gedaan en hebben Meggy en ik een filmpje gekeken. Na de film heb ik voor de meiden tosti’s en eieren gebakken omdat we er vanuit gingen dat ze snel wat kwamen eten en daarna weer verder zouden gaan. Maar ze waren al klaar met de stage. Erg jammer want ik had ’s middags ook graag mee willen doen met de activiteit. In plaats daar van zijn we weer gaan verven en hebben de laatste puntjes op de i gezet. Toen we terug kwamen hebben we lekker pannenkoeken gegeten en ’s avonds wilde Ludette, de vrouw die ons mee heeft genomen naar de bergen, een kennismakingsspelletje doen. Iedereen moest om de beurt een kaartje van de stapel pakken en de vraag die er op stond beantwoorden. Erg gezellig.

Woensdag 1 april 2015
Vanochtend hadden we met het ontbijt natuurlijk weer een lekker gebakken eitje. Toen we allemaal klaar waren namen de lerares van het kinderdagverblijf, haar man en haar kinderen ons mee naar de waterval. Na een stuk te hebben gelopen dachten we te zijn aangekomen bij de waterval. Hier begon de heenweg pas. Midden in de jungle moesten we bergafwaarts over een bospad vol met boomstammen en stenen, net een survivalbaan maar dan een natuurlijke, erg leuk!! Toen we eenmaal beneden waren hebben we foto’s gemaakt van de waterval en hebben we ook een poging gedaan om te zwemmen dit was alleen wel erg koud. De kinderen hadden hier geen moeite mee en die vermaakte zich prima. Ze grepen deze kans ook om even hun haar en lichaam te wassen, dan hadden ze ook alvast gedoucht.
Op de terugweg moesten we berg op. Erg zwaar maar weer ontzettend leuk, ik voelde me echt een soort tarzan rennend door de jungle. Toen moesten we nog terug naar het huis, omdat het zo warm was en iedereen nogal was uitgeput besloten we een motor te nemen. Voor het eerst gingen we met z’n drieën achterop. Ging prima! Terug bij het huisje hebben we onze spullen gepakt en zijn we weer naar huis gereden, onderweg zijn we nog even gestopt bij de grensovergang en bij het kinderdagverblijf om foto’s te maken.
Toen we thuis kwamen hebben we onze spullen thuis neer gezet en zijn Evy, Fauve en ik meegereden met Ludette naar Davao, we moesten namelijk nog pinnen en nog wat dingen kopen. Nog even gegeten bij de Mac en toen een jeepney richting huis gepakt. In de jeepney kwam ik erachter dat mijn portemonnee niet meer in mijn tas zat. We zijn meteen uitgestapt en terug gegaan. Erg raar want ik had mijn portemonnee niet gebruikt. Evy had voor mij betaald bij de Mac en daarvoor zat ie gewoon nog in mijn tas. Hij moest er dus uitgevallen zijn, hoe ga je die ooit terug vinden in zo’n groot winkelcentrum. We besloten toch eerst bij de Mac te kijken. Omdat je vanuit buiten de Mac in kan stond er bij de deur een bewaker die altijd je tas controleert. We lopen naar de deur toe en hij kijkt ons een beetje raar aan en zegt ineens, Jessy? Ik kijk hem verbaasd aan en hij zegt: we have your wallet. YES! Een werknemer had mijn portemonnee op tafel gevonden en gelukkig zat alles er nog in. Ik geloof dat ik nu toch wel geluk heb gehad.. Nu konden we met een gerust hart weer naar huis. Toen we thuis kwamen waren er nieuwe mensen aangekomen. 4 Nederlandse studenten van de HAN. Ze zouden eigenlijk maandag al aankomen maar door het slechte weer in Nederland hebben ze een vlucht gehad van 50 uur! Maar wel leuk weer Nederlanders in huis!



Donderdag 2 april 2015
Toen iedereen een keertje wakker was besloten we te gaan zwemmen bij een zwembad een paar dorpen verderop. Hier gingen we heen met de jeepney die ongeveer een half uur duurde.
Helaas was het zwembad dicht omdat het witte donderdag was. De bewaking stuurde ons door naar een zwembad een paar honderd meter verder. We liepen erheen maar ook dit zwembad was gesloten. We hebben de jeepney terug gepakt om te kijken of ons oude vertrouwde zwembad, Villa Christina open was. Natuurlijk was deze wel open en hebben we toch nog lekker kunnen zwemmen. Een paar meiden waren vorige week gaan wakeboarden waar ze vrienden hebben gemaakt met Obi. Hij kwam even langs en vroeg of wij mee wilde uit eten in Davao. Daar zijn we natuurlijk altijd voor in! Evy, Melanie en ik zijn ’s avonds met Obi en zijn zusje gaan eten bij een spaans restaurant. Erg lekker! Het leuke van nieuwe mensen ontmoeten die hier wonen. Is dat ze veel leuke dingen weten die je kan gaan doen die niet heel bekend zijn of niet midden in de stad zitten, zelf zouden we hier bijvoorbeeld nooit uitkomen.

Vrijdag 3 april 2015
Toen iedereen wakker was besloten we met z’n allen te gaan lunchen bij de coffeespot. Melanie, Fauve, Evy en Meike vertrekken morgen namelijk naar Palawan en we zullen ze pas weer terug zien op het vliegveld in Manilla als we naar huis vliegen.
Natuurlijk hadden we er even niet aan gedacht dat het goede vrijdag was en alles dicht zat. Op goede vrijdag mag je namelijk de hele dag niets doen anders zal het ongeluk brengen. Nou daar moesten we dan maar aan mee doen. Evy en ik hebben een filmpje gekeken en we hebben nog even bij de WIFI gezeten. We hadden besloten om ’s avonds bij de andere meiden te slapen omdat het hun laatste avond was. We hebben party & co gespeeld en nog een filmpje gekeken en natuurlijk mocht de rum niet ontbreken.

Zaterdag 4 april 2015
De meiden begonnen al vroeg met de laatste spullen in te pakken dus heb ik al snel mijn bed terug naar onze kamer verhuisd om nog even verder te slapen.
We wilden vandaag toch echt naar de coffeespot en gelukkig was die nu wel open. We hebben even overlegd wat we willen doen met het sponsorgeld wat nog over is. We gaan proberen om tegenover het ziekenhuis een paar speeltoestellen neer te zetten. Hier spelen namelijk heel veel kinderen. Op heel veel plekken waar we zijn geweest hebben ze veel spullen nodig maar hebben ze ook al erg veel. De kinderen die iedere dag opnieuw bij het ziekenhuis zitten hebben helemaal niets, daarom willen we juist iets voor deze kinderen doen.
’s Middags zijn we naar zuster Beatrice gelopen. Zei is de eigenaresse van het kinderdagverblijf waar ze net nieuwe speeltoestellen hebben. We wilde graag weten waar we dit vandaan kunnen halen en hoe duur dit zal zijn. Ze heeft de man opgebeld die het heeft gebouwd en we hebben met hem overlegd wat we precies willen. Het lijkt erop dat er binnenkort een speeltuin bij het ziekenhuis staat!
Nu was het moment dan echt aangebroken dat we afscheid moesten nemen. Na vandaag zouden we nog maar met z’n vieren over zijn. Best gek, 9 weken constant samen geweest en dan nu ineens afscheid nemen. We realiseren ons hierdoor wel echt hoe snel het gaat. Nog minder dan 2 weken en dan gaan we weer naar huis en wie weet, komen we hier nooit meer terug..
Nadat de meiden waren vertrokken hebben we de nieuwe Nederlandse meiden een beetje rondgeleid. Ook vroegen ze of we mee wilde eten bij de coffeespot omdat ze daar graag heen wilde na onze goede verhalen. Nou oke dan.. voor de 2e keer die dag gingen we naar de coffeespot. Hier kwamen later Fenna en Loes ook naartoe, ze waren alweer terug van hun weekje naar Palawan. Wat gaat de tijd ineens snel. ’s Avonds heb ik nog even met pap en mam geskyped en daarna maar weer eens een filmpje gekeken. Maar goed dat we niet meer heel lang hier zijn, ik ben bijna door mijn films heen!

Zondag 5 april 2015
Vanochtend ben ik begonnen met het typen van mijn blog. Ik heb even al mijn zooi opgeruimd en daarna hebben we de nieuwe meiden meegenomen naar Villa Christina. Het was namelijk heel onverwachts toch mooi weer. Er wordt de komende tijd heel slecht weer voorspeld en het zou pas weer mooi worden als wij alweer in Nederland zijn. Maar gisteren en vandaag was het erg mooi weer dus wie weet hebben we toch nog wat mooie dagen voor we gaan. Toen we terug kwamen ben ik nog even verder gaan typen aan mijn blog. En nu zit ik hier te typen in het donker. De stroom is net namelijk uitgevallen en het lijkt erop dat dit wel even gaat duren.. vannacht was dit ook al het geval maar dat heeft niemand gemerkt omdat iedereen sliep. Ik hoop dat ik mijn blog zo snel mogelijk kan plaatsen.

Natuurlijk plaats ik volgende week weer een blog, dit zou weleens de laatste kunnen zijn die ik erop zet in de Filipijnen. Over 10 dagen vliegen we namelijk alweer naar huis, bizar!