Een weekje van alles wat.. - Reisverslag uit Calinan, Filipijnen van Jessy Jansen - WaarBenJij.nu Een weekje van alles wat.. - Reisverslag uit Calinan, Filipijnen van Jessy Jansen - WaarBenJij.nu

Een weekje van alles wat..

Door: Jessy Jansen

Blijf op de hoogte en volg Jessy

29 Maart 2015 | Filipijnen, Calinan

Week 8

Hallo allemaal,

De afgelopen week was het erg rustig. We hoefden alleen in het weekend te werken dus hadden we doordeweeks niet zoveel te doen.

Vrijdag 20 maart
Vandaag was onze eerste dag bij de misbruikte meisjes. Voor mij was het een dag thuis in bed, ik was namelijk ziek en voelde me zwaar beroerd. Toen wij in Boracay waren hadden 3 van de andere meiden een infectie gehad. En vermoedelijk had ook ik deze infectie te pakken. Ik vond het erg jammer dat ik niet mee kon maar ik voelde me op dat moment even iets meer dood dan levend. Ik ben de hele dag in bed gebleven en hoopte dat ik me de dag erna beter zou voelen.

Zaterdag 21 maart
Dit was niet het geval.. nog steeds erg beroerd en ik besloot nog een dag thuis te blijven. Ook Meggy bleef vandaag ziek thuis. Wel echt balen. We gaan in totaal namelijk maar 4 dagen naar de misbruikte meisjes en daar had ik er al 2 van gemist. ’s Avonds voelde ik me iets beter en werd ik helemaal gek van thuis in bed liggen. Ik kon ook niet even lekker op de bank gaan liggen of iets want die hebben we niet. Als je even wil liggen moet dat meteen in je bed met klamboe en alles erop en eraan. Omdat ik er echt even uit wilde ben ik even samen met Meggy naar de coffespot gelopen om even iets te drinken en om toch even naar buiten te kunnen. De andere meiden zijn deze avond gaan stappen in Davao alleen Meike, Meggy en ik bleven thuis. We hebben nog een potje gekaart en daarna zijn Meike en ik nog even bij de WIFI gaan zitten en ging Meggy vast naar bed. We hadden de deur gewoon open gelaten omdat we toch zo terug zouden zijn. Na een paar minuten kregen we een smsje van Meggy: ik hoorde net de deur heel zachtjes open gaan en daarna een hele harde knal, komen jullie zo naar huis? Meike en ik zijn natuurlijk meteen naar huis gelopen maar vonden het wel raar dat we niks hebben gezien terwijl we vanaf de WIFI precies ons huis konden zien. Daar stonden we dan voor de deur. Een beetje bang maar we moesten toch naar binnen want Meggy was daar ook. Oke deur open, niemand te zien. We riepen Meggy en die kwam meteen onze kamer uit. Ze vertelde dat ze de klap hoorde vanuit de andere slaapkamer, waar op dat moment dus niemand was. De deur was dicht en natuurlijk durfde niemand die open te maken. Terwijl ik het keukenmes bij de hand hield en Meike de bezem, gooide Meggy de deur open. Niets te zien. Lamp aan gemaakt en onder de bedden, achter het gordijn en achter de deur gekeken. Niets. Ook was er niets gevallen wat de klap misschien had kunnen veroorzaken. Als er echt iemand in ons huis zou zijn was er maar 1 plek waar iemand zou kunnen zijn en dat is in het luik in het plafond. Daar gingen we dus echt niet kijken. Wat nu? We waren best wel een beetje bang(ik weet het waarschijnlijk klinkt het erg lachwekkend maar we vonden het maar niks, er zitten namelijk altijd veel mensen voor ons huis waaronder veel zwervers of drugsverslaafden). Misschien ook nog even in de badkamer kijken. Niemand durfde het gangetje in te lopen om de deur open te maken dus had ik een briljante oplossing bedacht. Ik gooide vanuit de ‘’woonkamer’’ een volle fles cola tegen de deur zodat deze openklapte(best een goede oplossing dacht ik zo). Ook de badkamer was leeg. We hebben alle deuren op slot gemaakt en zijn naar de bewaking gelopen van het ziekenhuis. Ook omdat we de kamerdeur van Meike en de andere meiden dicht hadden gedraaid terwijl de sleutel nog binnen lag, we hadden dus even een reserve nodig. Gelukkig had Meike wel alvast haar spullen gepakt want ze ging dus echt niet alleen op die kamer slapen. De bewaker is met ons mee gelopen en ook hij vertrouwde het niet. Hij had geen reserve sleutel dus heeft hij het slot losgedraaid. Hij heeft nog even alles gecheckt en ook even het luik opgetild maar er was niks te zien. Oke nou er was niemand. Meike besloot toch in haar eigen bed te slapen en we gingen naar bed, het was ondertussen 2 ’s nachts dus dat werd wel weer tijd. Meike had voor de zekerheid wel een briefje geschreven met het verzoek of deze ‘’persoon’’ ons alsjeblieft niet wilde lezen en heeft er eentje naast haar bed gelegd en eentje op de tafel in de kamer. Hier had ze ook gevraagd of hij even wilde opschrijven als hij het huis weer had verlaten. Ik heb hier even een foto van gemaakt, deze staat ook op facebook dus als jullie willen lachen is het zeker de moeite waard om deze even te bekijken. Toen we ongeveer 10 minuten in bed lagen klopte Meike op de deur of ze misschien toch bij ons mocht slapen gewoon voor de zekerheid. We hebben het er nog even over gehad en er is geen logische verklaring voor. Misschien heeft iemand de voordeur opengemaakt om te kijken of er iemand thuis was en is er 1 minuut later toevallig een kat op het dak gesprongen wat de knal veroorzaakt. Dit was de meest logische verklaring die we konden verzinnen.

Zondag 22 maart
Vandaag wilde we eerst uitslapen. Meike is vanochtend naar Davao vertrokken om met de andere meiden mee te gaan naar Samal. Ik voelde me vandaag wel beter maar Meggy en ik hebben besloten om er een spelletjes middag van te maken, zo konden we thuis lekker rustig aan doen. We waren de hele dag met z’n tweeën omdat de andere meiden weg waren. We hebben ongeveer 4 verschillende kaartspellen gedaan en hebben echt de hele dag spelletjes gedaan. Ook een keertje leuk en vooral erg relaxt.

Maandag 23 maart
Vandaag moesten de andere vier meiden werken en waren Loes en Fenna naar Davao. En Meggy en ik hebben (je raad het al) weer gezellig spelletjes gedaan en een filmpje gekeken.

Ik weet het, een erg interessante week. Sorry ik kan er deze week niet een heel spectaculair verhaal van maken.

Dinsdag 24 maart
Vandaag moesten we onze visums gaan verlengen. Deze zijn namelijk 10 dagen te kort. Na een paar uur te hebben gewacht en veel te veel geld te hebben betaald zijn we nog even naar het winkelcentrum geweest omdat de WIFI in ons huisje het niet meer doet. Er was iets mis gegaan met het opladen van het tegoed en we hebben besloten om het niet opnieuw te doen. Het geld zijn we namelijk alsnog kwijt en we zitten hier niet meer zo lang. We hebben nu dus alleen nog WIFI bij het ziekenhuis. Nu we toch in het winkelcentrum waren ben ik meteen even naar de apple store gegaan voor mijn telefoon. Misschien konden zij het voor elkaar krijgen dat de WIFI het weer ging doen. Ik gebruik namelijk nog steeds een reserve telefoon van een van de andere meiden. Na anderhalf uur gewacht te hebben bleek dat ze me niet konden helpen. Balen! Hierna zijn we weer terug naar huis gegaan en we hadden het allemaal een beetje gehad voor vandaag. Ik besloot lekker in bed een filmpje te gaan kijken. Dit mocht alleen niet heel lang duren aangezien Evy me uit bed kwam halen. Ik moest mee een glaasje rum drinken aan de overkant. Nou vooruit dan. Erg onverwachts werd het een erg gezellige en iets te lange avond.

Woensdag 25 maart
Vandaag mochten we weer naar de school waar we de eerste weken les hebben gegeven. Ze hadden graduation day en dit wordt hier natuurlijk heel uitgebreid gevierd. We zagen er een beetje tegenop omdat het een erg lange dag zou worden. We hebben naar toespraken geluisterd en natuurlijk moesten we weer 3000 keer op de foto. Ook wij werden het podium opgeroepen en kregen een certificaat, een t-shirt en een armbandje. Erg leuk. We hebben nog iets gegeten en hebben besloten om daarna weer terug naar huis te gaan. Het was dus toch niet zo’n lange dag geworden als we hadden gedacht.
’s Middags zijn we naar Davao gegaan omdat we moesten pinnen. Dit kan alleen in Davao en omdat we aan het eind van de week de huur moeten betalen(contant) en je hier niet hele grote bedragen in een keer kan pinnen moest dit verdeeld over een paar dagen.
’s Avonds hebben we vooral bij de WIFI gezeten en heb ik even met mijn lieve zussen geskyped.

Donderdag 26 maart
Vandaag hadden we eigenlijk weer een vrije dag maar het leek Meggy en mij erg leuk om met de kinderopvang groep mee te gaan naar het kinderdagverblijf in de bergen. Hier zijn ze aan het verven en wij konden ze dan meteen helpen. Het was ontzettend mooi in de bergen maar ook erg koud. Het was een erg regenachtige dag maar we hebben veel kunnen doen. De meiden zijn er al een paar keer eerder geweest en hebben alle muren al een kleurtje gegeven. Op 1 muur staan verschillende tekenfilm figuren die nog afgeschilderd moesten worden. Meggy en ik hebben ook ieder een tekenfilm figuur getekend en deels geverfd. Ook heb ik op een muur kaboutertjes geverfd. Echt erg leuk om zo bezig te zijn. Terwijl ik in Nederland de NL doet actie heb gemist die ze bij Jong Nederland hebben gedaan, heb ik hier toch nog kunnen verven.
Omdat Fenna en Loes volgende week op vakantie gaan naar Palawan maar wij hier blijven hebben we besloten om volgende week weer mee te gaan. Dan gaan we voor 3 dagen naar de bergen en slapen we ook daar. Zo kunnen we het verven afmaken en activiteiten doen met de kinderen. Ik heb er nu al zin in!

Vrijdag 27 maart
Vandaag zouden we eigenlijk weer naar de misbruikte meisjes gaan en Fauve en Meike wilde ook graag met ons mee omdat ze de meisjes miste, hun zijn hier vorige week en de week ervoor geweest. Evy en Melanie gingen naar de rehab en gingen met de meiden pannekoeken bakken, ze vroegen of wij niet mee wilde omdat de meisjes ons erg miste. Meggy en ik besloten mee te gaan en inderdaad ze hadden ons erg gemist. Toen we binnen kwamen vlogen alle meiden ons om de nek en wilde ons niet meer los laten. Erg leuk om ze allemaal weer te zien. We hoefden vandaag maar een halve dag dus besloten we nog even souvenirs te gaan shoppen(wat erg verslavend is). Om eerlijk te zijn weet ik even niet wat ik ’s avonds heb gedaan maar het was vast iets van WIFI of film kijken..

Zaterdag 28 maart
Vandaag was het mijn eerste en ook meteen laatste dag bij de misbruikte meisjes. Ookal kende ik de meisjes nog helemaal niet, het was erg leuk. We hebben de nagels van de meisjes gedaan, er zijn in totaal 30(!) meiden. Erg heftig om te zien en ik merkte dat ze zich meteen heel erg aan je hechten. Het afscheid was ook weer erg emotioneel, veel meiden moesten huilen en wij vonden het ook erg lastig. Toch gek omdat ik de meiden voor het eerst zag.
Hierna zijn we nog even boodschappen gaan doen en heb ik nog even geskyped.
’s Avonds besloten Evy en ik er een chill avondje van te maken. We wilden een film kijken maar we wilde wel comfortabel kunnen zitten. We hebben een matras op de bank gelegd en onze kussen erbij gepakt. We hebben lekker een zielige jankfilm opgezet compleet met rum, chips en tissues. Heerlijk zo’n avondje en bijna op een echte bank!

Zondag 29 maart
Vandaag zijn we naar het Philippine eagle park gegaan. De eagle is HET dier van de Filipijnen en dus erg beroemd. We moesten hier dus absoluut zijn geweest. Het was ook erg leuk, er waren erg veel van die beesten en ja ze hadden ook uilen(YES)! Maar ook waren er aapjes en enorme slangen die we vast konden houden. Echt heel gaaf!
’s Middags zijn we naar Davao gegaan om naar de bios te gaan. We zijn naar Cinderella geweest(die draait vast ook in Nederland). Toen de film af was, was het etenstijd en nu we toch in de buurt waren konden we het niet laten om naar De bonte koe(het Nederlandse restaurant) te gaan. Voor de 4e keer ondertussen.. En weer was het erg lekker. En nu is het ’s avonds en zit ik hier bij de WIFI weer mijn blog te schrijven, hopende dat ik niks ben vergeten te vertellen.

Het einde komt nu echt in zicht, over 18 dagen gaan we weer naar huis.

Ik zal het er nog even bij vermelden voor de personen die het niet weten: de foto’s staan weer op facebook.

Tot volgende week!

  • 29 Maart 2015 - 21:20

    Reny:

    Over 18 dagen alweer, niet te geloven, het is hier echt omgevlogen!!
    Het leek zo lang toen je ging en nu is het al bijna voorbij!

    xxx

  • 30 Maart 2015 - 13:28

    Remco:

    Heey,

    Leuk om weer je verhalen te lezen!
    Balen dat je ziek was!
    Jullie zijn goed bezig geweest met schilderen met een mooi resultaat. Wij hebben ook ons best gedaan met een resultaat dat er mag wezen, al zeg ik het zelf!

    Geniet er nog van de laatste 18 dagen!


  • 30 Maart 2015 - 20:19

    Emmy:

    De tijd gaat snel zussie, voor je het weet zit je weer thuis op een echte bank ;)
    Volgensmij ben je wel een beetje in de war met de dagen.. We hadden toch zondag geskyped of heb je nog meer lieve zussen?

    Geniet er nog even van en ook van het weer hier is namelijk de herfst begonnen.

  • 01 April 2015 - 16:29

    Jessy Jansen:

    haha sorry Em, ik heb natuurlijk maar 2 lieve zussen! Maar heb deze week niet zo goed alles bijgehouden wat ik heb gedaan en wanneer...

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Jessy

Hallo allemaal, Van 29 januari t/m 17 april zal ik samen met 7 andere meiden, stage gaan lopen in de Filipijnen. Via deze pagina zal ik iedereen op de hoogte houden van wat wij allemaal doen en hoe we het in de Filipijnen hebben!

Actief sinds 16 Jan. 2015
Verslag gelezen: 231
Totaal aantal bezoekers 4815

Voorgaande reizen:

29 Januari 2015 - 17 April 2015

Filipijnen

Landen bezocht: