BORACAY - Reisverslag uit Calinan, Filipijnen van Jessy Jansen - WaarBenJij.nu BORACAY - Reisverslag uit Calinan, Filipijnen van Jessy Jansen - WaarBenJij.nu

BORACAY

Door: Jessy

Blijf op de hoogte en volg Jessy

19 Maart 2015 | Filipijnen, Calinan

Hallo allemaal, daar ben ik weer!

Vorige week zijn we weer bij de rehab geweest en het was eigenlijk een beetje hetzelfde als de vorige, een strakke planning maar het was erg leuk en we leren de meiden steeds beter kennen. Zo weten we nu dat de messen in de keuken geen punt mogen hebben omdat een meisje hier een keer een ander meisje heeft aangevallen. Ook hebben de meiden verteld over hun kindjes. Er zijn verschillende erg jonge meiden die al een kind hebben. Ook is er een meisje die een miskraam kreeg op haar 13e door haar drugsgebruik. Een ander meisje wilde het kind weg laten halen omdat haar ouders dit niet toestonden. In dit land is abortus alleen geen optie. Daarom heeft ze dit zelf gedaan. Ze was 4 maanden zwanger toen ze allemaal pillen is gaan slikken die ze ook wel abortuspillen noemen. Dit medicijn is erg gevaarlijk voor zwangere vrouwen. Ze is ook erg veel Tanduay (rum) gaan drinken zodat de baby weg zou gaan. Uiteindelijk heeft ze een dekbedovertrek om haar buik geknoopt en steeds heel strak aangetrokken. De ochtend erna werd ze wakker met overal bloed en veel pijn. Uiteindelijk is ze naar het ziekenhuis gebracht omdat ze in gevaar was maar haar baby was overleden.. Ze verteld nu dat ze niet begrijpt wat ze heeft gedaan maar dat de drugs de controle had overgenomen. Erg heftig om te horen. Als de meiden worden ontslagen uit de rehab moeten ze een jaar lang nog een paar keer terug komen voor controle. Verder worden ze nergens bij geholpen. Ze komen gewoon terug in dezelfde situatie als waar ze in kwamen. Vaak zonder geld, school of werk. Hier krijgen ze totaal geen ondersteuning in om werk te zoeken of weer naar school te gaan. Ze worden weer aan hun lot over gelaten.

Donderdag 12 maart 2015
Vandaag hebben we samen met de meiden in de rehab gekookt. Spaghetti! Ze vinden dit namelijk allemaal heel erg lekker maar eten dit ongeveer 1 keer per jaar. We dachten dat het de lunch zou worden maar ze hadden het gepland om tijdens snack tijd te eten. Meggy en ik hadden dus geen lunch bij. Natuurlijk mochten we gewoon mee eten en tot mijn verbazing was het erg lekker! Allemaal rare groentes die ik nog nooit had gezien, tonijn en natuurlijk rijst. Twee uur later was het alweer tijd voor spaghetti. Erg leuk om voor zoveel mensen te koken en ook leuk omdat dit erg primitief is. Je maakt vuur en daar zet je een pan op. We hebben het toch wel luxe met onze gasfornuizen en complete keukens. Iedereen was erg enthousiast over de spaghetti en iedereen moest het proeven er werden bordjes naar onderhand alle werknemers gebracht. Zo mooi om te zien dat ze iets zo graag willen maar het nog liever willen delen.

Vrijdag 13 maart 2015
Vandaag was de misverkiezing. Hier is al tijden naartoe geleefd en ze zijn al erg lang bezig met de voorbereidingen. Er doen 4 meiden en 4 jongens mee. Uiteindelijk worden hier de miss en mister van de rehab 2015 gekozen. Ze moeten natuurlijk catwalk lopen en een talent doen. Erg leuk om te zien hoe dit hier zo erg leeft. Ze konden ook niet begrijpen waarom wij zoiets nooit doen. Als laatste onderdeel kregen ze allemaal 1 vraag. Het antwoord wat wordt gegeven telt heel zwaar mee in de eindbeoordeling. Een meisje kreeg de vraag als je iets mocht veranderen aan jezelf wat zou dat dan zijn? Haar antwoord was: niets, god heeft mij zo gemaakt omdat hij het zo wilde en daar ben ik dankbaar voor. Het bleek een fantastisch antwoord en dit meisje heeft uiteindelijk ook alle onderdelen gewonnen. Natuurlijk moesten wij ook weer dansen, gelukkig konden we hetzelfde dansje doen als op school maar ook traden we op samen met de meiden uit de groep, erg leuk maar jeetje wat kunnen die Filipijnen dansen. Na foto's gemaakt te hebben met alle deelnemers en na de prijsuitreiking was het voor ons tijd om afscheid te nemen. We hadden voor iedereen en foto waar ze samen met Meggy en mij op stonden en hier hadden we een boodschap bij geschreven. Ook hadden we een grote lijst met een groepsfoto erin. Ze waren allemaal heel erg blij. Het afscheid nemen was wat moeilijker. Alle meiden begonnen te huilen. Probeer het dan maar eens droog te houden. Dat lukt dus niet, Meggy en ik stonden daar dus lekker tussen de meiden te huilen en werden bijna dood geknuffeld. Niet te geloven dat je zo'n goede band op kan bouwen in 2 weken!
Vrijdagavond zijn we met een paar vrijwilligers weer naar de bonte koe geweest (voor de derde keer..) dit is het Nederlandse restaurant. Toch doet het wel even goed om weer lekker te eten. Kan ik weer even op vooruit.

Zaterdag 14 maart 2015
Vandaag konden we weer een keertje lekker uitslapen. Toen ik wakker werd ben ik even gaan wassen (yes!) mijn favoriete bezigheid hier.. NOT! 's middags hebben we lekker rustig aan gedaan en hebben Meggy en ik een soort ganzenbord aftelkalender gemaakt. Omdat we stiekem ook wel weer zin hebben om naar huis te gaan. Ik merk dat ik alles hier een beetje gewoon begin te vinden en het gevoel heb dat ik het wel een beetje heb gezien. Heel raar hoe je zo snel aan een totaal andere wereld kan wennen.
's Avonds was het dan zover Raveolution neon splash. Het festival waar we al een maand naar uitkijken. Blijkbaar hadden we ook nog VIP kaartjes en stonden we helemaal vooraan. Wat niet de hele tijd leuk was.. Er werd namelijk met verf gegooid. En dan niet wat spettertjes, gewoon volle emmers en sproeiers met gekleurd slijm kregen we over ons heen. We waren allemaal doorweekt. Het was wel echt een top feest en voor in Davao was het heel groot, er kwamen veel mensen van buitenaf speciaal voor dit festival. En ook al waren we drijfnat en moesten we om 5 uur ’s nachts alle 8 nog onder de douche, het was het zeker waard! Wat een topfeestje!

Zondag 15 maart 2015
Vandaag konden we weer lekker eerst uitslapen. Daarna was het tijd om onze spullen in te gaan pakken en onze vlucht te nemen naar Cebu. Het vliegen wordt ondertussen wel een beetje gewoontjes, alsof we het iedere dag doen inchecken en hup het vliegtuig in, doen we gewoon eventjes! Dat vind ik wel een beetje raar dat dat nu allemaal zo vanzelf gaat. Aangekomen in Cebu hebben we een taxi gepakt naar een winkelcentrum waar we iets hebben gegeten bij een vietnamees restaurant. En alweer lekker! Na het eten zijn we even wat winkels in gelopen en daarna hebben we de neef van Jay ontmoet. Hij rijd ons naar Oslob omdat hij hier de weg goed kent. We hebben een auto gehuurd en beginnen aan de autorit van 3 uur.
Eindelijk aangekomen bij een resort zijn we meteen gaan slapen, morgen namelijk om 5 uur op om te zwemmen met whalesharks!

Maandag 16 maart 2015
Na een iets te korte nacht stonden we erg enthousiast op omdat we eindelijk met die beesten gingen zwemmen! Het was toch wel een beetje spannend.. Die dingen zijn namelijk nogal groot. Eenmaal in het water viel het toch wel een beetje tegen. Ze waren echt heel gaaf en het was heel tof om zo dicht bij ze te zwemmen maar er waren ontzettend veel mensen en er hing echt een dikke put lucht om die beesten heen. Ze maakte onderwaterfoto's en ze wilde graag van iedereen een goede foto hebben. Dus 1 persoon zwom bij dat beest tot het goed op de foto stond (dat duurde wel even aangezien dat beest gewoon beweegt). De rest moest bij de boot wachten. We waren met 6 en we mochten een half uur zwemmen en dat was na die foto's dus om.. jammer maar we hebben in ieder geval een foto! Gelukkig was er nog meer te zien in Oslob. We gingen naar de watervallen. Wauw dit was echt super. We moesten eerst ongeveer een kilometer een berg aflopen die zo stijl was dat we er bijna af rolde. En na even te hebben gekeken en gezwommen bij de waterval moesten we dit ook weer omhoog. Echt heel stijl! Maar het ging makkelijker dan we hadden gedacht en konden snel weer terug naar het resort om te douchen en weer 3 uur terug te rijden naar Cebu. In Cebu hebben we weer eventjes het vliegtuig gepakt naar Kalibu. Hier moesten we vervolgens anderhalf uur met de bus en daarna nog eventjes op de boot. Eindelijk waren we aangekomen in Boracay. Omdat het donker was zagen we niet heel veel van de omgeving maar er was een enorme rij strandtentjes hotels en alles erop en eraan echt ontzettend leuk om te zien. We hadden meteen een echt vakantie gevoel. We zijn gaan eten bij een Grieks restaurant(gelukkig hebben ze hier niet alleen Filipijns eten). Ze hadden een broodje gyros, lekker! Alleen die wilde ik dan wel zonder ui, tomaat en honing mosterd saus. Dus gewoon een broodje gyros met sla en tzatziki saus. Dat had de ober niet helemaal begrepen. Ik kreeg een broodje met alleen saus. Oeps, misschien moet ik in het vervolg iets minder lastig doen. Maar kom op wie wil er in godsnaam een broodje gyros zonder gyros? Gelukkig kreeg ik het alsnog en het was ook nog eens erg lekker! Na het eten zijn we op tijd naar bed gegaan want we hadden het wel even gehad, morgen weer een dag!

Dinsdag 17 maart 2015
Vandaag gingen we eiland hoppen. Met z’n allen op een bootje van eiland naar eiland. Wauw! Het eerste eiland was Chrystal Cove, echt geweldig. Het eiland was ontzettend mooi en we hebben het hele eiland gezien inclusief twee hele mooie grotten. Hierna gingen we lunchen op een ander eiland en daarna konden we weer snorkelen. Het blijft mooi dat zwemmen tussen de visjes. Als laatst gingen we nog naar een heel mooi wit strand. Op dit strand mag niks gebouwd worden omdat dit zonde zou zijn van het mooie strand. We hebben echt genoten van alle mooie plekjes. Voor de mensen die Boracay hadden gegoogled en zich afvroegen of het in het echt ook zo mooi is? Nee, Het is nog veel mooier!
Dinsdag avond zijn we nog even wat drankjes gaan drinken aan het strand, echt genieten zo’n vakantie!

Woensdag 18 maart 2015
Vandaag zijn we gaan quad rijden. We reden bergen op steeds hoger tot we op de top uitkwamen bij een uitkijktoren. Hier hebben we even rondgekeken en foto’s gemaakt, je hebt hier uitzicht over het hele eiland. Hierna zijn we weer naar beneden gereden. Omdat we wilde quad rijden kregen we gratis toegang tot een soort verlaten pretpark. Hier stond nog wel een trick art museum. Hier zijn we ook binnen geweest en het was erg grappig om hier foto’s te maken. Ook hadden ze een skycycle baan. Omdat alle attracties niet meer werkte en er nogal verroest en oud uitzagen voelde we ons nogal onveilig. Toch hebben we een rondje gefietst en ondanks dat ik doof ben van het gegil van Fenna was het best leuk. Als laatst konden we nog een soort mega leguaan reptiel beest achtig ding vasthouden. Doodeng beest maar stiekem ook best schattig.
’s Middags zijn we nog even naar het strand gegaan samen met een groep Nederlandse jongens die we tegen waren gekomen. Erg gek om ineens weer Nederlands te kunnen praten.
’s Avonds zijn we samen met de jongens gaan stappen. Het was erg gezellig en rond half 5 kwamen we de club uit. Omdat we om half 7 alweer op moesten besloten we gewoon op het strand te blijven en nog even wat te gaan eten. We konden tenslotte de dag erna lekker slapen in het vliegtuig!

Donderdag 19 maart 2015
Vandaag was de terugreis, het was eigenlijk te kort maar we hebben enorm genoten! Vanochtend zijn we om half 8 vertrokken naar het vliegveld maar tussen de vluchten in moesten we erg lang wachten hier had ik dus mooi de kans om mijn blog te typen. Om 18.00 uur waren we eindelijk thuis en ik verwacht dat we zo allemaal in slaap zullen vallen. Morgen is onze eerste dag bij de misbruikte meisjes, ik ben benieuwd!

Voor nu, welterusten en tot snel!
Alle foto’s staan weer op facebook!


  • 19 Maart 2015 - 22:57

    Jeanne:

    Geweldig wat jij allemaal meemaakt, en er ook met volle teugen van geniet. Als je straks nog maar kunt wennen in Nederland?? Groetjes jeanne




  • 20 Maart 2015 - 21:00

    Remco:

    Weer erg gaaf om alles te lezen en dan op facebook de foto's erbij te zien!
    Geniet er nog maar van!

    Voor je het weet is het zover en ben je weer gewoon terug in het 'koude' Nederland!

    Groeten,
    Remco

  • 27 Maart 2015 - 00:26

    Oma:

    Wat een belevenissen,daar komt nog bij dat jullie het erg druk hebben maar erg afwisselend.en dat op pad gaan iedere keer met boot of vliegtuig, het is voor jullie maar heel gewoon, ik kan me er geen voorstelling
    van maken. Geniet nog maar van alles nou heb je de kans. Liefs Oma

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Jessy

Hallo allemaal, Van 29 januari t/m 17 april zal ik samen met 7 andere meiden, stage gaan lopen in de Filipijnen. Via deze pagina zal ik iedereen op de hoogte houden van wat wij allemaal doen en hoe we het in de Filipijnen hebben!

Actief sinds 16 Jan. 2015
Verslag gelezen: 259
Totaal aantal bezoekers 4841

Voorgaande reizen:

29 Januari 2015 - 17 April 2015

Filipijnen

Landen bezocht: