zon. zee, strand

Week 3
Maandag, 16-02-2015
Vanochtend moesten we weer naar school om les te geven, we hadden verteld dat Johan ’s middags zou komen kijken en dat kon natuurlijk niet zomaar. We moesten meteen dingen voor gaan voorbereiden, de kinderen moesten een welkomstlied zingen in het Nederlands en iedere klas moest een lied of een dansje voorbereiden en iets voorlezen in het Nederlands. Hierdoor waren we een stuk langer op school als normaal. Een deel was al met de tricycle naar huis maar er rijden amper tricycles langs de school. Tijd om weer een nieuw vervoersmiddel te proberen, een motor. We konden met z’n tweeën achterop de motor, gelukkig hoefden we niet met z’n allen op 1 motor zoals dat hier normaal is. Heel erg leuk om zo te reizen! Natuurlijk ook niet bepaald veilig maar dat begint erg normaal te worden. ’s Middags zijn we weer terug naar school gegaan samen met Johan. Hij vond het erg leuk dat alle kinderen iets hadden voorbereid en dat hij zo’n warm welkom kreeg. Na tientallen foto’s met alle leraren en leerlingen en natuurlijk een uitgebreide rondleiding zijn we weer terug gegaan naar huis omdat de helft van ons weer naar de volgende stage plek moest. Het is nu onze beurt om naar het weeshuis te gaan. ’s Avonds zijn we hierheen gegaan en hebben we opnieuw gekeken naar de welkomst liedjes en dansje die ze speciaal deden omdat Johan er was en er zijn ondertussen ook weer twee nieuwe vrijwilligers bijgekomen.

Dinsdag, 17-02-2015
Vandaag zijn we samen met Johan nieuwe plaatsen gaan bezoeken waar we stage kunnen bezoeken. We begonnen in de rehab. Hier zitten drugsverslaafden jongeren van 9 t/m 18 maar ook volwassenen van 18 t/m 60. Wij zullen gaan werken met de jongeren en volwassenen tot ongeveer 25 jaar. We kunnen activiteiten met ze gaan doen en we moeten de jongeren gaan coachen en begeleiden in hun proces. We zijn erg enthousiast over deze plek en hebben erg veel zin om te beginnen.
Na de rehab zijn we bij de misbruikte meisjes gaan kijken. Erg heftig om te zien. Hier zitten meisjes van 7 t/m 17. Er waren in totaal 29 meisjes waarvan de meeste zijn misbruikt door iemand uit de familie. Ongelofelijk. We hebben wat met de meiden gepraat en ze waren erg nieuwsgierig naar onze levens en naar Nederland. Ook hier zullen we de komende tijd terug komen om stage te lopen.
’s Middags heeft Helen ons meegenomen naar het strand (eindelijk!). Hier zouden we evalueren over de afgelopen weken en hoe het was op stage. En daar was dan het vakantie gevoel, aan het strand hebben we lekker wat gegeten en gedronken en ons rooster voor de komende weken gemaakt. Aankomende week gebruiken we om afscheid te nemen op school maar ook op de andere plaatsen waar we zijn geweest. De week hierna gaat de jeugdzorg groep(Meggy, Loes, Fenna en ik) voor twee weken stage lopen bij de rehab. We zullen hier heen gaan van 08.00 uur tot 17.00 uur, voor 5 dagen per week. Wel iets langere dagen dan we tot nu toe gewend waren. We zijn er wel erg blij mee, zo kunnen we de jongeren ook echt leren kennen. De kinderopvang groep zal deze twee weken beginnen bij de misbruikte meisjes. Deze groep heeft juist dienst op vrijdag, zaterdag en zondag. De rest van de week hebben ze vrij. We zullen elkaar dus weinig zien de komende weken. De twee weken hierna ruilen we en gaan wij naar de misbruikte meisjes voor twee weken. We zijn ook al wat dingen aan het plannen die we misschien doordeweeks kunnen gaan doen. Zo gaan we misschien een vulkaan beklimmen en willen we misschien een paar dagen naar een ander eiland. Na deze twee weken zullen we nog 1,5 week bij de straatkinderen stage gaan lopen en hierna hebben we vakantie. We zullen dan met z’n allen naar een ander eiland gaan, we twijfelen nog tussen Pallawan en Boracay. Gelukkig hebben we nog even de tijd om hier over na te denken.

Woensdag, 18-02-2015
Vandaag mochten we weer stage lopen bij het weeshuis. De kinderen hadden een familiedag en alle ouders waren uitgenodigd voor deze dag om dit samen met de kinderen te vieren. Omdat deze kinderen geen ouders hebben mochten wij mee en werden wij verdeeld over de kinderen om voor hun ouders te zijn voor 1 dag. Erg bijzonder om mee te mogen met deze kinderen. De kinderen leken ook erg dankbaar. Toch zijn we eerder naar huis gegaan. De kinderen vonden het erg moeilijk en zeker na een speech van de schoolderecteur. Die vertelde dat je enige familie je vader en je moeder zijn en je hier erg dankbaar voor moet zijn en niets hebt zonder een vader en een moeder. Ongelofelijk dat een school hier niet iets meer rekening mee houdt aangezien het ook een hoop kinderen van het weeshuis hier op school zitten. We snapten daarom niet waarom ze maar bleven zeggen dat je familie alleen je vader en je moeder zijn, familie kan toch iedereen zijn waarvan je houdt? We begrepen het wel dat de kinderen het niet fijn vonden en daarom zijn we al optijd naar huis gegaan. Voor ons zat de stage dag er alweer op en we hebben er een lekkere chill middag van gemaakt en een hoop gekaart. Dit doen we zo’n beetje ieder moment dat we even niks te doen hebben, gezellig een potje kaarten! Ook zijn Fenna en ik gaan hardlopen. We besloten gewoon een kant op te lopen en te zien waar we uitkwamen. We kwamen in een soort buurtje uit met veel kleine huisjes die ver uit elkaar stonden. We moesten een riviertje over en dit kon alleen via een bamboe brug, nu waren we echt in de jungle terecht gekomen. Nog geen 100 meter verder kwamen we terecht op een pad met duizenden bananenbomen deze bomen zijn zo ontzettend groot dat wij ons eigenlijk dwergen voelden. We besloten maar weer terug te rennen voordat we de weg kwijt zouden raken. Maar wat is het toch een ontzettend anders maar mooi land. Wat een super mooie omgeving!

Donderdag, 19-02-2015
Vandaag was onze vrije dag, het was namelijk chinees nieuwjaar en dat wordt hier ook gevierd. Het was niet heel mooi weer dus hebben we er maar weer een kaart-dagje van gemaakt en heb ik lekker even een filmpje gekeken. ’s Avonds zijn we pizza gaan eten bij de coffespot. Hier zouden we Darlene zien en bespreken wat we aankomend weekend gaan doen. Darlene kende de vorige Nederlandse studenten ook en wil ons graag Davao laten zien. Ze neemt ons zaterdag mee naar het strand waar we van alles kunnen zien en we zullen waarschijnlijk vaker dingen gaan doen in en rond Davao. Erg leuk dat ze ons zomaar mee neemt dit weekend en van alles met ons wil gaan doen, aangezien ze ons helemaal niet kent maar omdat ze ooit in Nederland is geweest en Nederlanders erg aardig en behulpzaam vond, wil ze ons ook helpen.
Na het eten zijn we met wat personeel van het ziekenhuis en de andere vrijwilligers naar een karaoke bar in calinan geweest, dit was erg gezellig en we hebben veel nieuwe mensen leren kennen die in het ziekenhuis werken. We hebben omdat het zo gezellig was maar besloten om woensdagavond te gaan stappen in Davao.

Vrijdag, 20-02-2015
Vandaag heeft Johan ons uitgenodig bij zijn hotel om samen met Robillo, Helen en nog wat andere te lunchen. Ook konden we hier eindelijk een keer warm douchen, heerlijk! Na de lunch zijn we naar een soort winkelcentrum geweest met allemaal kleine souvenir winkeltjes, het liefst wilden we zoveel mogelijk meenemen, maar we hebben besloten hier nog een keer terug te gaan. Het was namelijk etenstijd en we hebben Johan, Helen en Doods meegenomen naar de bonte koe om hier lekker(Nederlands) te eten. Hierna zijn we naar een karaoke bar geweest waar je een eigen kamer huurt. Je betaalt dan een bepaald bedrag voor een kamer en dan kun je onbeperkt drinken bestellen. Het was erg gezellig met z’n allen en we hebben natuurlijk weer de sterren van de hemel gezongen.


Zaterdag, 21-02-2015
Vanochtend hebben we afscheid genomen van Johan, de week is alweer voorbij en hij vliegt weer terug naar Nederland. Hierna ben ik even naar het ziekenhuis gelopen omdat ik last had van mijn oog. De andere meiden zeiden al vanaf vrijdagmiddag dat mijn oog er wel heel rood uit zag maar ik had nergens last van. In de loop van de dag begon het toch wel erg te irriteren en vandaag was het nog niet minder. De dokter vertelde me dat ik geen lenzen in mag, geen make-up op mag doen en niet onderwater mag zwemmen. Balen zeker nu we net naar het strand gaan.. ik heb ook oogdruppels gekregen en nu is het hopen dat het snel weer weg gaat. Om 10.00 uur hadden we afgesproken met Darlene. Samen met haar en haar broer Jay, zouden we een dag en een nacht naar het strand gaan. We zijn naar Davao gereden om daar de boot te pakken naar Talikud, een eiland tegenover Samal. Wauw toen we aankwamen zagen we meteen de witte stranden, het heldere blauwe water en alle mooie palmbomen. Op dit strand op resort Isla Reta, kun je een plekje huren en in een huisje of in tenten slapen. wij hebben gekozen voor de tenten. We hadden vooraf genoeg boodschappen gedaan zodat we daar vlees konden bakken op een soort bbq. En ook voor ’s avonds hadden we natuurlijk lekker veel Filipijnse rum ingeslagen. Toen we aankwamen konden we eerst lekker de zee in en waren we vooral bezig met het genieten van de mooie omgeving. Daarna hebben we gezellig gegeten, gedronken en nog marshmallows geroosterd. Uiteindelijk lekker gaan slapen in het tentje,

Zondag, 22-02-2015
We hadden geen matras, kussens of dekens dus dat was wat minder.. toch goed geslapen en wakker worden met zo’n ontzettend mooi uitzicht maakt alles goed. Het was net nep. Het leek op van die plaatjes die in een boek staan in het reisbureau of die je alleen op internet kan vinden, nou ze bestaan echt! ’s Ochtends hebben we lekker in de zon gelegen en gezwommen daarna had Jay voor ons twee boten geregeld zodat we om de eilanden heen konden varen. Wauw! De hele boottocht was het water ontzettend blauw en helder. We kwamen op een punt waar het water een stuk lichter blauw was en we mochten allemaal de boot uit, doordat het zo helder was konden we heel veel zeesterren zien liggen. De bestuurder van de boot kreeg door dat we daar naar keken en besloot ze even op te duiken voor ons. Helaas kon ik er zelf geen opduiken door mijn oog.. we konden ze wel vasthouden dus dat was ontzettend tof. Na even lekker zwemmen zijn we weer de bootjes opgegaan en zijn we naar een eilandje gevaren omdat Jay ons een grot wilde laten zien. Alles is echt zo ontzettend mooi. Uiteindelijk terug gegaan naar Talikud om hier weer de boot terug naar Davao te nemen. Wat een ontzettende mooie dingen hebben we weer gezien deze week en wat verheug ik me enorm op de komende weken! Dinsdag neemt Darlene ons mee naar fifty shades of grey..(ja die draait hier ook!!), woensdag gaan we stappen met de andere vrijwilligers en personeel vanuit het ziekenhuis en zaterdag gaan we een weekendje naar Samal met Helen en de directrice van de school. Ook gaan we 14 maart naar een festival wat ze hier vergelijken met Tomorrowland! Alleen dan natuurlijk een stukje kleiner, er komen heel veel bekende DJ’s en het is hier een heel groot spektakel, kortom genoeg leuks om naar uit te kijken!

Tot over ongeveer een weekje..
Foto’s kunnen jullie op facebook vinden.