De laatste keer

Week 11,
Mijn laatste week en mijn laatste blog

Maandag, 13 april 2015
Vandaag zijn we op tijd opgestaan om naar het kantoor van het vliegveld te gaan om onze koffers te boeken. De heenweg hadden we dit vooraf niet gedaan en dat werd nogal een duur grapje.. Gelukkig ging alles erg makkelijk en waren we toen we eenmaal aan de beurt waren ook zo weer weg.
’s Middags hebben we Roderico en Cheapy meegenomen om te gaan zwemmen. Voor zover wij weten zijn ze nog nooit bij een zwembad geweest en hebben ook geen geld om dit te kunnen doen. We hebben zwembroekjes voor ze gekocht en ze hebben de dag van hun leven gehad. Cheapy kon nog niet zwemmen en vond het ook wel erg spannend maar natuurlijk hebben we het hem wel proberen te leren. De jongens waren ons erg dankbaar en ik hoop dat ze nog een keer de kans zullen krijgen om te gaan zwemmen.

Dinsdag, 14 april 2015
Vandaag zijn we gaan wake boarden. Toch niet zo makkelijk als het lijkt. Het was aan een kabelbaan. Ik had al een keer eerder aan een kabel baan ge waterskiet. Ik dacht dat doe ik wel even. Niet echt dus. Wat een drama. Het wilde maar niet lukken maar toch een erg leuke ochtend gehad en ontzettend gelachen. Hierna hebben we lekker geluncht en nog even (voor de laatste keer) in de zon gelegen. We moeten natuurlijk wel bruin zijn als we thuis komen. Toen we terug kwamen zijn we een beetje begonnen met onze spullen in te pakken en hebben we nog een rondje gelopen in het buurtje waar we wonen. ’s Avonds zijn we voor de laatste keer, samen met Jay en de nieuwe Nederlandse meiden, gaan eten bij de Bonte koe. Natuurlijk was het weer erg lekker en gezellig. Aangezien we met 9 personen waren moesten we met 4 achterin de truck. Dat kan hier gewoon en aangezien het eigenlijk altijd mooi weer is kun je lekker uitwaaien. De heenweg was het alleen wel wat aan het onweren en we zeiden al stel je voor dat het gaat regen dat zou hilarisch zijn. Misschien hadden we dat niet moeten zeggen. Op de terug weg viel het met bakken uit de hemel. Daar zaten we dan in de achterbak. Gelukkig was het nog steeds erg warm en konden we er toch wel om lachen.

Woensdag, 15 april 2015
Vandaag heb ik voor de laatste keer wat spullen gewassen en zijn we in gaan pakken. Ludeth is het speelgoed komen halen dat we hebben gekocht voor de speelotheek in de bergen. Ze was er heel erg blij mee. Hierna zijn we voor de laatste keer gaan lunchen bij de coffeespot. ’s Middags zijn we langs de special minds en het weeshuis gelopen om kleren en spullen te brengen die wij niet meer mee terug wilden nemen en om afscheid te nemen. Toen we terug kwamen moesten we snel omkleden want Robillo heeft een afscheidsfeestje voor ons georganiseerd. Samen met alle vrijwilligers en het personeel van het ziekenhuis hebben we er een mooie laatste avond van gemaakt. Morgen gaan we dan echt naar huis.

Donderdag, 16 april 2015
Vanochtend om half 6 op om voor de laatste keer lekker koud te douchen en de laatste spullen in te pakken en op te ruimen. Toen was het echt tijd om afscheid te nemen. Alleen was Cheapy nergens te bekennen. Overal gezocht maar we moesten echt gaan anders zouden we ons vliegtuig missen. Heel erg dat we geen afscheid hebben kunnen nemen van ons lieve kleine vriendje.
Daar zaten we dan met z’n vieren, huilend, achterin de bus bij Doets. Nog even afscheid genomen van Doets en daar gingen we, de lucht in, terug naar huis om een plek en mensen achter te laten waar we misschien wel nooit meer terug zullen komen.
In Manilla hebben we ons weer bij de andere vier meiden gevoegd en waren we weer compleet. We hebben de tweede vlucht gepakt naar China en zijn nu officieel weg uit dat mooie land waar we zoveel hebben geleerd en zo veel geweldige dingen hebben gedaan. Tijdens deze vlucht was het 18.00 uur in Filipijnse tijd. We kregen dus avond eten en gelukkig had ik weer een goede deal gesloten met Fenna, zij mijn rijst en ik haar fruit. Top! In China hebben we 4 uur moeten wachten. Het belangrijkste was dat we wakker bleven totdat het nacht was in Nederlandse tijd zodat we zo min mogelijk last zouden hebben van een jetlag. Dus na wat rondjes te hebben gelopen, boekjes te hebben geschreven en spelletjes te hebben gedaan stapte we in het laatste vliegtuig zodat we om 00.00 uur op konden stijgen om na 12,5 uur te vliegen weer in het mooie Nederland te landen. Omdat de vlucht zich aan de tijd aanpast van het land van bestemming kregen we na een uur opnieuw avond eten omdat het in Nederland 19.00 uur was. Daarna moesten we toch echt nog even wakker blijven. Met veel moeite een film gekeken en ja daarna gingen de lampjes in het vliegtuig uit. We mochten gaan slapen. Dit lukte nog best goed en de vlucht vloog voorbij! Na toch wel een paar uurtjes te hebben geslapen zijn we geland in Nederland. En ja dat was wel even koud.. Toen we eenmaal uit het vliegtuig waren en onze koffers wilde pakken duurde het toch iets langer dan verwacht. Fenna was namelijk even haar paspoort kwijt. We hadden de familie al gezien door het raam maar wilden wel graag wachten met naar buiten gaan tot Fenna er ook was met paspoort. Uiteindelijk heeft Fenna haar paspoort niet gevonden. Wel konden we door naar de familie. Ongelofelijk hoeveel mensen er op ons stonden te wachten. Ongeveer 40 mensen met spandoeken en ballonnen. Echt super! Er werden foto’s gemaakt en natuurlijk was papa alles aan het filmen. Pap, mam, Emmy, Steffy en Maud waren er om me welkom te heten. Wat fijn om iedereen weer te zien! Na een hoop geknuffel en foto’s gemaakt te hebben zijn we richting huis gegaan. Raar maar fijn om weer thuis te zijn. Meteen mijn koffer uitgepakt en souvenirs uitgedeeld. En de rest van de dag lekker rustig aan genieten van het feit dat ik weer thuis ben en dat ik weer kon knuffelen met de katten!

Na een paar dagen kan ik toch wel zeggen dat ik geen enkele moeite heb gehad om weer te wennen. Het is zelfs net alsof ik nooit ben weg geweest. Wat is het ontzettend snel gegaan maar ik heb er zeker van genoten en heb er erg veel van geleerd. Ik wil jullie bedanken voor het lezen van mijn blog en alle leuke reacties op mijn blogs en foto’s! Er zijn een hoop mensen die ik nog niet heb gezien sinds ik thuis ben maar ik kom jullie vast snel een keer tegen!